Wiemy więcej o braciach Peplińskich. O Antonim i Aleksym powstał doktorat

- Wszystko zaczęło się od książki, w której pisałem o Antonim Peplińskim. Potem postanowiłem przyjrzeć się im od strony naukowej - mówi Jaromir Szroeder, który niedawno na Uniwersytecie Pomorskim w Słupsku obronił doktorat.

Jaromir Szroeder na co dzień pracuje w Muzeum Zachodniokaszubskim w Bytowie. W 2010 r. drukiem wyszła książka jego autorstwa „Żëcé piesnią pisóné - spiewôrz biograficzny ks. Antoniégò Peplińsczégò”. Znalazły się w niej wspomnienia o kapłanie, rodzinnie związanym z Kłącznem i rodziną J. Szroedera. Zasłynął na Kaszubach przede wszystkim jako autor pieśni „Stedzynsczi jezora, stedzyńsczi las”, u nas szerzej znanej jako „Bëtowsczi jezora, bëtowsczi las”. - Pracując nad książką, jego twórczość poznałem przede wszystkim od strony pieśni, które układał. W rodzinnym archiwum znalazłem niepublikowane wcześniej wiersze. Poza nimi w notatkach znalazły się chociażby wspomnienia - mówi J. Szroeder, dodając: - Postanowiłem to opracować od strony naukowej. Czego do tej pory, poza krótkimi tekstami, nikt nie zrobił.

Pracę doktorską poświęcił twórczości nie tylko ks. A. Peplińskiego, ale także jego brata Aleksego, który tworzył przede wszystkim dramaty. J. Szroeder bliżej przyjrzał się też historii rodziny Peplińskich. Zastanawiające jest, dlaczego po niepodpisaniu niemieckiej listy narodowościowej, nie zostali wysiedleni. - Tego do końca nie udało się ustalić. Wiadomo, że przez cały czas panicznie się tego bali. Ks. A. Pepliński fakt, że nie spotkały ich żadne represje, traktował w kategorii cudu - mówi J. Szroeder.

Pracę pt. „Twórczość literacka, dramaturgia i działalność artystyczna braci Antoniego i Aleksego Peplińskich” J. Szroeder obronił na Uniwersytecie Pomorskim w Słupsku 19.01. - Chciałbym ją wydać. Przede wszystkim, by szerzej pokazać dorobek literacki obu braci, w tym także ten niepublikowany - mówi J. Szroeder.