Bómki z SOSW w Bytowie świętują 20-lecie

Takiego zespołu w okolicy próżno szukać. Należą do niego m.in. osoby cierpiące na autyzm. Taniec łączą z terapią. W tym roku Bómki ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychwawczego świętują 20-lecie istnienia.

- Od zawsze podobały mi się kaszubskie tańce. Zapisałam się nawet do Kaszubskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Bytów”. Jednak zamiast do sekcji tanecznej, trafiłam do wokalnej. Śpiew to jednak nie to, co chciałam robić - mówi Lidia Pietrulewicz, nauczycielka w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym. W 1999 r. założyła tu Zespół Tańca Kaszubskiego Bómki. - Wcześniej pracowałam w internacie SOSW i tam prowadziłam zajęcia z tańca towarzyskiego. Później przeszłam do szkoły i chciałam coś zrobić wspólnie z uczniami. Nie mieliśmy zespołu kaszubskiego i to na nim postanowiłam się skupić - opowiada o początkach L. Pietrulewicz. Zastanawiała się także nad nazwą. Wiadomo, miała być po kaszubsku. W słowniku szukała jakiegoś odpowiedniego słowa. Ostatecznie wspólnie z dyrektorem Kazimierzem Kerlinem wpadli na pomysł, by zespół nazwać bómki, czyli cukierki.

W pierwszych latach łatwo nie było. W zespole tańczyły 4 pary. Przez 3 lata popołudniami chodzili do bytowskiego domu kultury, gdzie pod okiem Eugeniusza Kaniuki szlifowali warsztat. - Dziś jest zdecydowanie łatwiej. W internecie można znaleźć muzykę, zobaczyć nagrania i podpatrzeć kroki. Dawniej tego nie było. Korzystałam z zeszytów tańca Pawła Szefki. Bardzo dużo pomógł nam też E. Kaniuka. To on opracował dla nas choreografię. Udostępnił materiały, byśmy w swoim repertuarze mieli układy inne niż wszyscy - wyjaśnia L. Pietrulewicz.

Ich wielką bolączką był brak strojów. Gdy występowali, wypożyczali je z Bytowskiego Centrum Kultury czy szkół. W 2006 r. zakupili własne. Wówczas z dużo większą swobodą zaczęli występować. Często goszczą w bytowskich przedszkolach, domu opieki w Parchowie czy podczas Dnia Kaszubskiego w Gostkowie i Tursku. Swoim tańcem uświetniają także szkolne uroczystości. Biorą udział w różnego rodzaju przeglądach, a wśród nich Przeglądzie Twórczości Kaszubskiej Dzieci i Młodzieży w Bytowie, gdzie w kategorii gimnazjów od 2017 r. zajmują pierwsze miejsca. Dodatkowo z sukcesami wracają z przeglądów m.in. w Kościerzynie czy Wejherowie. - Jeśli mowa chociażby o tym bytowskim, to trzeba wspomnieć, że nasi uczniowie rywalizują na nim na równi z innymi szkołami, a na naukę muszą poświęcić dużo więcej czasu. Dodatkowo musimy pamiętać o rzeczach, które dla pozostałych nie są już tak istotne. Nasi uczniowie mają na przykład problem z orientacją w przestrzeni. Pamiętam, że na początku ćwiczyłam z zespołem wyjście z lewej strony, a podczas występu okazało się, że wychodzą z prawej. Byli tak przyzwyczajeni, że ustawili się tyłem do widowni. Teraz pamiętam, by wszystko wcześniej sprawdzić - mówi L. Pietrulewicz. Do zespołu Bómki należą m.in. chłopcy z autyzmem. - Występowaliśmy w Gdyni na Pomorskich Spotkaniach Tanecznych. Uczestniczą w nich podopieczni różnych szkół specjalnych. Gdy w rozmowie z wychowawcami wspomniałam, że u mnie są dzieci z tym zaburzeniem, nie mogli w to uwierzyć. Takim osobom bardzo trudno przychodzi nawiązywanie relacji z innymi ludźmi, a co dopiero występowanie na scenie - wyjaśnia L. Pietrulewicz. Podaje przykład Fryderyka. - Bardzo chciał należeć do zespołu. Początkowo grał na diabelskich skrzypcach. Później zaczął tańczyć. Gdy się nauczył ani razu się nie pomylił - chwali swojego ucznia L. Pietrulewicz. - W zespole jestem od 2014 r. W 2016 r. jeszcze się uczyłem, a w 2017 r. po raz pierwszy wystąpiłem w BCK. To moja pasja, dzięki wyjazdom poznaję nowych ludzi - mówi Fryderyk Klaman. Podobnie uważa jego szkolna koleżanka Zuzanna Remidowicz. - Widziałam, jak zespół tańczy, słyszałam o ich wyjazdach. Zaciekawiło mnie to. Przyszłam, zobaczyłam i tak już zostałam. Podczas wyjazdów poznajemy nowe osoby. Rozmawiamy ze sobą, wymieniamy doświadczeniami, a także numerami telefonów, piszemy do siebie. W grupie wspieramy się, zachęcamy do dalszej pracy - mówi Z. Remidowicz. Właśnie integracja jest największym sukcesem zespołu. - Nie tylko między sobą, ale także na wyjazdach uczniowie integrują się z innymi, uczą radzenia sobie w różnych sytuacjach, opiekują się sobą nawzajem - wymienia L. Pietrulewicz. Dostrzegają to także rodzice. - Dominik patrzył na kolegów i koleżanki i bardzo chciał należeć do zespołu. Żaden strój na niego jednak nie pasował. Postanowiliśmy uszyć go we własnym zakresie. Teraz gra na diabelskich skrzypcach. Syn cierpi na autyzm, dlatego początkowo bałam się, czy sobie poradzi. Teraz widzę, że to była bardzo dobra decyzja - mówi Emilia Tybora, dodając: - Szybciej nawiązuje przyjacielskie kontakty, otworzył się, z czym wcześniej miał problemy. Teraz, po powrocie, opisuje nam cały występ. Szczegółowo opowiada o tym, jak publiczność biła brawa, jak zespół tańczył. Wszystko opisuje w takich szczegółach, że czuję się, jakbym tam była. Sama nieraz miała okazję oglądać jego występy. - Widziałam go podczas Przeglądu Twórczości Kaszubskiej Dzieci i Młodzieży w BCK. Miałam lekkie obawy. To już nie był pokaz w szkole, gdzie wszyscy się znają, ale gdy go zobaczyłam na scenie, byłam bardzo dumna. Wdzięczna jestem pani L. Pietrulewicz, że dała szansę Dominikowi - mówi E. Tybora. - Fryderyk należy do zespołu już 5 lat. Bardzo pilnuje, by nie przegapić prób. Nigdy nie usłyszałam od niego uskarżania się, że ktoś się z niego śmiał, nawet wtedy, gdy uczył się kroków i nie chciał tańczyć w parze. Ta przyjazna atmosfera w zespole jest bardzo ważna. Po występach opowiada nam, jak inni bili brawa. Dla dzieci bardzo ważne jest, gdy inni ich doceniają, czują się wówczas dowartościowane - mówi Daniela Klaman.

Teraz przed nimi występ 26.09. podczas 20-lecia zespołu. Wśród zaproszonych gości nie zabrakło rzecz jasna dawnych członków grupy. - W sumie przez te lata przewinęło się przez niego bez mała ok. 50 osób. Część z nich na obchody zapowiedziała się ze swoimi rodzinami - mówi na zakończenie L. Pietrulewicz.