
„Pòmału robiało sã cemno. Bëło równak wcyg cepło. Wkół zómkòwi górë pòzebróné hùrmë turistów cësnãłë sã, żebë dobëc nôlepszi plac, to je stojec nôblëżi górë. Niejedny skôkelë bez płotë i próbòwelë chùtkò piąc sã pò ùchilë. Chcelë dostac mùrów, nim schwëcy jich wachtôrz abò jaczi dronorobòt. Nikòmù sã nie ùdôwało. Dlô niejednëch béł to prôwdzëwi spòrt, miónczi. Jiny turiscë równak bëlë na nich złi. Doch za kòżdą razą, czej wachtôrz złapiôł kògò za płotã, brôł gò w pół i cëskôł w lëdzy. Nie zdrzôł, czë kògò pòłómie, zgrużdżi. Dronorobòtë nié leno cëskałë ùłapiónyma, kò téż zarô szerok lałë wòdã i pùszczałë smierdzący gaz.
Spòkòjno bëło leno òd stronë prochòwi basztë. Tam gdze górã pòd zómk krącëłë sã stôré kamiané trapë. Prawie do nich dopchalë sã Gen i Józk...”
Piąti dzél „Pażewczi” do pòsłëchaniô niżi.
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!