
To miało bëc swiatełkò do nieba
To miało bëc swiatełkò do nieba...
a nijak ni mógł bëc to cãti nóż
jaczi zakùł cã w sóm strzódk serca
bë krew wëtoczëc
nié w niebò
a w zemiã
co prochë zbiérô.
Wiedno ta sama ùczba
jak nienawisc
przekùc w miłotã
jak wrogòsc
scësnąc w bratersczi rãce
jak w niebò wezdrzec
i sã ùsmiechnąc
że sã tu je
przez jednã chwilã
że wszëtcë są równak
jak kropla krëwi
jak kropla łzë
pôcórczi deszczu.
Chtëż bë pòmëslôł...
że Tobie namienioné je
zëmnym jãzëkã noża
wid do nieba
i ta twòja droga -
z pòla dodóm.
Adela Kùjik-Kalinowskô
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!