
W ub. tygodniu pisaliśmy o bytowskim poecie Andrzeju Waszkiewiczu, którego wiersze ukazały się w polsko-iberyjskim tomiku poezji. W tym tygodniu publikujemy poetycką odpowiedź na jeden z zawartych w nim utworów.
„Azulejo chabrem ubrane” to tytuł tomiku poezji, który wydała Katarina Lavmel, u nas bardziej znana jako Katarzyna Nazaruk. Znalazły się tam dwa wiersze bytowskiego poety Andrzeja Waszkiewicza. W jednym z nich, zatytułowanym „bezimienni”, podmiot liryczny krytycznie wypowiada się o architektach dbających wprawdzie o otaczającą nas przestrzeń, ale czyniących to niejako bezrefleksyjnie, nie dbając przy tym o ludzką pamięć i tożsamość.
Bytowski architekt Krzysztof Bogusławski do naszej redakcji przesłał poetycką odpowiedź na wspomniany wiersz (publikujemy ją niżej).
AD VOCEM - 6 XII-2020
...zostaną po nas pomniki
naszą ręką „kreślone”
choćby ten przekop
jak rana...
czy schody do nieba „nieukończone”
architekt to dobry adres
mieć go przy sobie wypada...
zwłaszcza gdy coś nie pasuje
z większością się nie składa...
w każdym miasteczku, przysiółku
na wschód od naszej granicy
była kraina pomników
jak z jednej mennicy
tożsamość tak budowano
architekci też tam bywali
do dziś stoją niektóre
pomniki z betonu i stali
w tym dobrobycie , pamięci brakuje
by cieszyć się z tego co mamy
nam zawsze wiatr w oczy przeszkadza
tak szybko zapominamy
oby nie przyszedł czas szalony
dla wizji kreślonych z rozmachem
gdy architektów zastąpią moduły
nieczułe na pieśni i strachy...
architekt
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!